Nog steeds borstvoeding?

Het is de week van borstvoeding. En aangezien ik mijn baby nog steeds borstvoeding geef vond ik het een mooi moment om er een artikel over te schrijven. Het is eigenlijk het meest natuurlijke wat een moeder kan doen voor haar baby en toch hangt er een taboe omheen waar we het vandaag de dag nog over moeten hebben.

Ik denk dat die eerste keer borstvoeding geven een van de beste momenten van mijn leven was.

Toen mijn eerste kind geboren was had ik geen flesvoeding in huis. Ik had geeneens een flesje. Zo vanzelfsprekend was het voor mij om mijn kind borstvoeding te geven. Dus toen zij niet wilde aanhappen en met geen mogelijk wilde drinken was ik teleurgesteld. Want dit was het beste wat ik haar kon bieden en zij wilde het niet. Vanaf dag twee van haar leven heeft zij kunstvoeding gehad. Vond ik dat erg? Ja. Had ik er wat aan kunnen doen? Nog meer dan wat ik al had gedaan? Lees: lactatiekundige, spuitje met buisje, noem maar op. Nee ik had alles gedaan zodat dat kleine mensje aan de borst ging maar het mocht niet zijn. Ongeveer een jaar later was ik weer zwanger. Nadat hij geboren was, na een heftige bevalling was hij zowat gelijk vastgeplakt aan mijn borst. Hij wilde niet anders. Ik denk dat die eerste keer borstvoeding geven een van de beste momenten van mijn leven was.

Dat veranderde al snel. Omdat hij zo graag aan de borst wilde hapte hij ook niet geweldig aan. Ik denk dat in die week erna ik de meest gruwelijke pijnen heb gehad. Ik dacht soms dat ik mijn kiezen kapot zou bijten bij die eerste aanhap als hij moest drinken. Als het weer tijd was voor een voeding zag ik ertegenop. Ik was zo dichtbij om maar gewoon te stoppen maar iets zei mij om toch door te gaan en dat dit tijdelijk zou zijn. Dat was het ook en nu zijn wij bijna negen maanden verder. Die kleine baby die zo makkelijk in mijn armen pastte is nu een mannetje van negen maanden die brutaal mijn borst vastpakt en zijn benen soms niet kwijt kan. Hoe lang ga je hem nog borstvoeding geven? Of geef je hem nóg borstvoeding? Is wat ik vaak hoor van mensen. Hij wilt het ook niet meer fulltime sinds hij mee eet maar ‘s nachts en ‘s ochtends vindt hij dat toch fijn. Na al die moeite die ik heb gedaan en alle pijn geef ik het hem maar zolang hij erom vraagt. Hopelijk is dat voor z’n achttiende.

Ik wil graag dat hij aangeeft wanneer hij er klaar mee is. En langzaamaan doet hij dat ook dus ga ik erin mee. Hij krijgt nog afgekolfde melk en zelfs dat drinkt hij niet helemaal meer op. Hij wilt vast voedsel en daar ben ik dan ook mee bezig. In plaats van een fles melk een boterham met boter of iets anders. Dat is zeker geen probleem. Voor mijn gevoel heb ik  langer de tijd gehad met hem aan de borst dan de meeste moeders. Afbouwen zullen we doen. Ookal zal ik het toch wel missen..

xDeb.